استادیار گروه تاریخ اهل بیت ع جامعه المصطفی، قم، ایران
چکیده
پس از حملة مغول، در زمان تیموریان با ثبات حاکمیت مراکز علمی از درون اجتماع مسلمانان و همچنین شیعیان نمایان شدند. مقالۀ حاضر در پی تبیین نقش علمای شیعۀ خراسان در گسترش علوم اسلامی در عصر تیموری است. یافتههای این مقاله، که با بهرهمندی از روش توصیفی-تحلیلی، انجام شده است، نشان میدهد عواملی نظیر همت و سختکوشی عالمان شیعه، علمدوستی شماری از حاکمان تیموری، مهاجرت علما، تسامح دینی دولتمردان، گسترش قلمرو جغرافیای شیعی و پیوند تصوف و تشیع، در رونق علمی مراکز علمی شیعیان خراسان سهم بسزایی داشتند. شیعیان خراسان در شهرهای مشهد، نیشابور، هرات و سبزوار، مدارس دینی در اختیار داشتند. آنها علاوه بر پرورش عالمان تأثیرگذار، در رشد و توسعۀ شاخههای متنوع از جمله فقه و اصول، فلسفه و کلام، اخلاق و عرفان، تاریخ و سیره و علم هیأت و نجوم، گامهای مؤثری برداشتند که رهاورد این تکاپوی علمی را میتوان در تألیف و نگارش آثار تحولآفرین و اثربخش خلاصه کرد.
احمدیان دلاویز, حسن . (1401). نقش علمای شیعه خراسان در گسترش علوم اسلامی در عصر تیموری. پژوهش های نوین در گستره تاریخ، فرهنگ و تمدن شیعه, 1(1), 65-86.
MLA
احمدیان دلاویز, حسن . "نقش علمای شیعه خراسان در گسترش علوم اسلامی در عصر تیموری", پژوهش های نوین در گستره تاریخ، فرهنگ و تمدن شیعه, 1, 1, 1401, 65-86.
HARVARD
احمدیان دلاویز, حسن. (1401). 'نقش علمای شیعه خراسان در گسترش علوم اسلامی در عصر تیموری', پژوهش های نوین در گستره تاریخ، فرهنگ و تمدن شیعه, 1(1), pp. 65-86.
CHICAGO
حسن احمدیان دلاویز, "نقش علمای شیعه خراسان در گسترش علوم اسلامی در عصر تیموری," پژوهش های نوین در گستره تاریخ، فرهنگ و تمدن شیعه, 1 1 (1401): 65-86,
VANCOUVER
احمدیان دلاویز, حسن. نقش علمای شیعه خراسان در گسترش علوم اسلامی در عصر تیموری. پژوهش های نوین در گستره تاریخ، فرهنگ و تمدن شیعه, 1401; 1(1): 65-86.